Όλοι περάσαμε από την παιδική ηλικία και όλοι αναπολούμε τις ώρες του παιχνιδιού, της ξεγνοιασιάς και της χαράς που μας πρόσφερε το παιχνίδι παρέα με τους φίλους μας. Εκτός όμως από την απόλαυση με το παιχνίδι αναπτύσσαμε και βελτιώναμε τις κινητικές μας δεξιότητες για να μπορέσουμε στη συνέχεια να πετύχουμε μια συντονισμένη κίνηση στον χώρο.
Οι δεξιότητες αδρής κίνησης αναπτύσσονται από την ηλικία των 2 μηνών κιόλας όπου ένα βρέφος μπορεί να στηρίζει το κεφαλάκι του, να παίζει με τα χεράκια του ή με μια κουδουνίστρα, να στηρίζει το βάρος του στα χεράκια του στην πρηνή θέση (μπρούμυτα) και να προσπαθεί να πιάσει ένα παιχνίδι απλώνοντας το χεράκι του, να ρολάρει και πολλές άλλες, ανάλογα με την αναπτυξιακή του ηλικία, κινητικές λειτουργίες.
Μεγαλώνοντας και στην ηλικία των 6 ετών η αδρή κίνηση έχει ωριμάσει και μπορεί να εκτελεί κινήσεις σύνθετες όπως να τρέχει γρήγορα, να χοροπηδάει, να σκαρφαλώνει, να πηδάει από ύψος 3 σκαλοπατιών, να κλωτσάει μια μπάλα που κινείται με δύναμη και κατάλληλο στόχο που είναι κινήσεις σύνθετες και απαιτούν ακρίβεια, συντονισμό, ισορροπία και διαδοχή.
Όλες αυτές τις κινητικές δεξιότητες το παιδί μπορεί να τις αναπτύξει και να τις βελτιώσει μέσα από την ευχαρίστηση και την απόλαυση του παιχνιδιού. Απλά παιχνίδια όπως να πετάει μια μπάλα σε ένα στόχο, να ισορροπεί σε μία ευθεία γραμμή σχηματισμένη στο έδαφος, να πηδάει μέσα σε κύκλους τοποθετημένους σε διαφορετικές αποστάσεις μεταξύ τους, να μιμείται χορευτικές φιγούρες είναι παιχνίδια που βελτιώνουν την ισορροπία, τη σταθερότητα του σώματος, την αλληλοδιαδοχή των κινήσεων, την μεταφορά βάρους, τον κινητικό συντονισμό.
Εκτός όμως από τον κινητικό τομέα, το παιχνίδι συμβάλει στην κοινωνικοποίηση του παιδιού, στην ένταξη του σα μέλος μιας ομάδας, στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και της ανεξαρτησίας του, σε αντίθεση με την τάση της εποχής μας που θέλει τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία να κάθονται, συνήθως με κακή στάση σώματος, για πολλές ώρες παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια είτε στο κινητό των γονιών τους είτε σε υπολογιστές. Παιδιά που χάνονται και ξεχνιούνται με τις ώρες. Παιδιά παθητικά αδρανοποιημένα, αποκομμένα με χαμένο βλέμμα.
Ας κλείσουμε λοιπόν το κουμπί και ας αφήσουμε τα παιδιά να βιώσουν την παιδική τους ηλικία με παιχνίδι αναπτύσσοντας την δημιουργικότητα τους, τις κινητικές τους δεξιότητες, τις σχέσεις τους με άλλα παιδιά, την αυτοπεποίθηση τους.
Ας αφιερώσουμε και εμείς περισσότερο χρόνο στα παιδιά μας . Ας παίξουμε μαζί τους, όπως παίζαμε παλιά.
